Σημαντικό κομμάτι της μαγείας του θεάτρου έχει να κάνει με την αέναη εκ νέου ερμηνεία και ανάγνωση, την διαρκή επανανάγνωση κειμένων που οι πιο συστηματικοί…
Τολμηρή απόφαση να αποδώσει κανείς θεατρικά το λόγο του Τζόζεφ Κόνραντ. Ενός συγγραφέα που, όπως συμβαίνει κάποιες φορές σε όσους επιδίδονται στη λογοτεχνία σε μια…
Έχω εκφράσει επανειλημμένως την απέχθειά μου για λίστες σαν αυτή που θα ακολουθήσει: συνήθως είναι κατά παραγγελίαν, ρουτινιάρικες και πρόχειρες. Το αναγνωστικό κοινό, όμως, τις…
Δεν είναι τυχαία η λέξη falling που περιέχεται στην έκφραση που χάρισε στην παράσταση τον τίτλο της: πτώση η αγάπη, ο έρωτας, βουτιά χωρίς δίχτυ…
Γνωρίσαμε κι αγαπήσαμε τον Τιμοφέι Κουλιάμπιν από τις «Τρεις αδελφές» του Τσέχωφ στη νοηματική γλώσσα που είχε παρουσιάσει στο Φεστιβάλ Αθηνών πριν από μερικά χρόνια.…
Θεώρησα καλύτερο να αφήσω να περάσει ένα διάστημα από την πρεμιέρα της «Ορέστειας» στην Επίδαυρο πριν να καταθέσω μερικές σκέψεις: προτίμησα να περιμένω να κατακάτσει…
Ομολογώ πως δεν γνώριζα το συγκεκριμένο κείμενο του μυθικού ρώσου συγγραφέα. Επίσης, ποτέ δεν θα αναγνώριζα από το περιεχόμενο την πένα του. Το μυαλό μου…
Είναι να απορεί κανείς για τον ευφυή, βαθύ και σπαρακτικό πεσιμισμό του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ αν σκεφτεί πότε έγραψε την «Καρδιά του σκύλου»: το 1925, μόλις…
Υπάρχουν κεφάλαια της ελληνικής ιστορίας που δεν έχουν απασχολήσει ιδιαίτερα τη δραματουργία –εκτός, φυσικά, κάποιων εξαιρέσεων. Άλλωστε το πολιτικό θέατρο και γενικότερα η πολιτική θεματολογία…
Θυμόμουν από την εποχή που πρωτοείδα την ταινία του Πιερ Πάολο Παζολίνι, την ύπαρξη μιας έξοχης κριτικής τοποθέτησης του Ρολάν Μπαρτ πάνω σε αυτήν. Ήταν…